«بسامه موچو»، که ترجمه فارسی آن می شود « مرا زیاد ببوس»، یکی از زیباترین ترانه هایست که به 200 زبان خوانده شده است. سازنده و خواننده این ترانه زنی مکزیکی بنام کانسوئلا ولاسيکس بوده است که زمانی این ترانه را سروده و خوانده است که جنگ دوم جهانی با فاشیسم به اوج خود رسیده و حملهی آن به اتحاد شوروی شروع شده بود و این ترانه در آن زمان بر سر زبانها می افتد و سرود سربازانی می شود که به جنگ فاشیسم و برای دفاع از وطن برخاسته بودند و از زبان آنها آخرین ساعتهای دیدار با محبوب خوانده می شود :" مرا ببوس! مرا سخت ببوس/ آنچنانکه گویی فردایی نیست."
شاید بشود گفت که « مرا ببوس» گلنراقی هم بی شباهت با این ترانه نیست. یکی از قدیمی ترین اجراهای این ترانه از آن «تینو رووسی» است، بیتل ها هم آنرا به انگلیسی خوانده اند و "دالیدا" خواننده معروف ایتالیایی نیز اجرایی کاملا متفاوت در دهه 1970 از آن ارائه داد.آخرین اجرا و بنظرم زیباترین اجرای این ترانه هم از آن «آندره بوچلی» است که تنظیم موسیقی آن فوق العاده است.
و اگر دوست داشته باشيد مي توانيد اجراي دست و پا شكسته ي مرا ببوس وطني خودمان را هم با سازدهني چيني اينجا ببينيد .
متن برگرفته از وبلاگ : از كلاسيك تا مدرن
5 نظرات:
تو خدايي ابوذر... دمت خيلي جيز! بوس، دست، فدا
salam aboozar jan
bekhatere linkae ghashangii ke moarefii kardii mamnoonam...dastet dard nakone...
دمت گرم ، واقعا زیباست
آقا شما دیگه چرا سازدهنی چینی استفاده کنین!!!؟
گوزه گر که دیگه از کوزه شکسته آب نمی خوره
D:
اين قطعه را مدتها پيش نواخته بودم . جديد نيست
زیبا نواختید
زیبا نواختند
سکوت را
زیبا ساختند
تنها شدنم را فهمیدم
میان قطعات شب ها
من و ساز ناکوکم
نخوابیدیم و نخوابیدند
شب ها
بمان و یمانیم و بنوازیم
تنهاییمان را پرده به پرده
ما که مردیم و نشنیدیم زلف ماه تو را
حتی دمی و یک نیم پرده
ساز دهانم را کوک میکنم
با صدای ناکوک فریادم
من که در میان اتاق - خالیم ز ظهور
بشنو روزی صدای نابود فریام
"تنها"
--------------
زیبا بود
چون همیشه
ممنون
"explosive.blogfa.com"
ارسال یک نظر